Prachtige vergezichten, wilde stranden en de kans dat je een sterke zeeforel vangt is iets wat je pakt of je volkomen koud laat. Ik persoonlijk ben er aan verslaafd en ga minimaal 2 keer per jaar richting Denemarken om te trachten een zeeforel te verschalken maar ook om te genieten van de rust en de omgeving. Let wel; ik vis van ’s morgens tot ik de honger niet meer kan verdragen en naar het gehuurde huisje of B&B terugkeer dus niet alleen om van de natuur te genieten. 

 Zeeforel wordt ook wel gekscherend de vis van de duizend worpen genoemd en in veel gevallen is dat niet zo ver van de waarheid. Je moet veel werpen en veel verplaatsen om vissen te vinden die bereid zijn je vlieg te pakken. Veelal word er dan ook met shooting heads gevist om het aantal valse worpen tot een minimum te beperken en toch redelijk afstanden te kunnen werpen. Het is meer niet dan wèl dat de zeeforel ver weg ligt want de meeste haak je binnen 15 meter maar hoe langer je vlieg in het water ligt…. En ze kunnen een vlieg heel lang volgen voordat ze besluiten om m toch maar te pakken. 

 Stekkenkeuze is iets wat je doet met behulp van bijvoorbeeld Google Earth en eventueel met behulp van boekjes die de stekken vaak goed in beeld brengen. Een begroeide bodem met riffen op werpafstand en met, als het meezit, ‘badkuipen’! Zo worden de diepere plekken genoemd die tussen de riffen liggen. Op Funen geven ze een prachtig boekje (“Seatrout Guide Fyn, Langeland & Aero", zie de foto onderaan deze pagina) uit met alle info die je je maar kan bedenken, echt een aanrader. Eilanden en schiereilanden geven je meer keuze in stekken als de wind niet meewerkt dus die hebben voor mij altijd de voorkeur.

In de loop der jaren is het toch wel duidelijk geworden dat je vlieg niet altijd een beslissende factor is en het is dus ook lastig om zoiets als ‘match-the-hatch’ toe te passen. Roze is een kleur die het vaak goed doet, getuige de bekende Pattengrisen en variaties daarop maar heb ook dagen gekend waar kleine gammarus (haak10/12) het recept was of een bruin vliegje (de Brenda) of weer een grijze vlieg met iets van chartreuse erin of….vul maar in. Het helpt dat het je vlieg iets weergeeft van wat er mogelijk zwemt of ronddrijft maar het kan ook zomaar zijn dat een aantrekkelijk kleur als bijv. koper (Koberbassen) de doorslag kan geven.

Zo ook de laatste keer dat ik in Denemarken was. Er stond een harde wind uit een ongunstige hoek en dus was de stekken keuze beperkt en er werd ook nog eens slecht gevangen. Ik was op pad met een zeer ervaren zeeforel visser en met onze kennis gecombineerd had ik er alle vertrouwen in dat we wel ons visje zouden pakken. Dat bleek echter moeilijker dan gedacht en de eerste dag moesten we ons tevreden stellen met 1 klein forelletje. 

Dag 2 hebben we een nieuw plan gemaakt en uiteindelijk kwamen we op een stek die alles in zich had om forel te herbergen; veel wier, veel grote stenen, riffen, badkuipen. We zeiden dan ook tegen elkaar; ‘als hier geen forel zit dan weet ik het niet meer’. Dat bleek toch iets moeilijker dan gehoopt maar na een uurtje of 3 kreeg ik toch een aanbeet. Ik weet niet of het wat te maken had met de bruinvissen die voor ons heen en weer kruisten, maar er gebeurde in ieder geval wat.. 

Maar helaas volgde er verder niets en dus maar door gewaad tot ik merkte dat het dieper werd, een badkuip, en dus terug naar de kant waden om die diepe plek uit te vissen. 

Eerst wat worpen op het wijd gemaakt en toen terug naar waar het dieper was. En ik kreeg een tik! en 2 strips later nog 1 die vervolgens heel hard terug begon te trekken.. Hangen!! Op nog geen 8 meter van me vandaan! Na ruim 10 minuten kon mijn maat haar eindelijk scheppen want ze bleek toch wel best groot te zijn. En toen ik haar in het net zag begon ik voorzichtig te hopen dat dit eindelijk die vis was die over de 60 cm zou zijn want op een of andere manier kon ik die barrière maar niet doorbreken. En dat was ze gelukkig! nu op naar de 70! 

Ze had de Koberbaasen op de dropper gepakt en niet die mooie garnaal vlieg op de punt maar ik vond het best. Helaas bleef het daarbij en na nog wat uurtjes proberen toch maar weer naar een andere stek maar op een pieterman en een klein kabeljauwtje (20cm) na, leverde die niets op. Dag 3 weer terug gegaan naar de ‘topstek’ maar zonder resultaat en dus maar weer terug naar NL. Missie was geslaagd maar de vangst was wel wat karig. Misschien in mei nog een keer proberen?

Visgroet,

Ted.